Música de Sigfus Halldorsson
Letra de Tomas Gudmundsson
Á sudrćnum sólskinsdegi,
ég sá thig, o ástin mín, fyrst.
Thú settist hjá mér í sandinn,
thá var sungid og fadmad og kysst.
Drukkid, dansad og kysst,
Tondeleyo,
Tondeleyo.
Aldrei gleymast mér augun thín svörtu,
og aldrei slógu tvö gladari hjörtu.
Tondeleyo,
Tondeleyo,
Hve áhyggjulaus og alsćll,
í örmun thínum ég lá.
Og oft hef ég elskad sídan,
en aldrei jafnheitt eins og tha,
aldrei jafn-eldheitt sem thá.
Tondeleyo,
Tondeleyo.
Ćvilangt hefdi ég helzt viljad sofa,
vid hlid thér í dálitlum svertingjakofa.
Tondeleyo,
Tondeleyo.
|